Een andere weg, die nog niet dood hoeft te lopen…

Anderhalf jaar geleden zijn de junioren onder leiding van Peter en Mikki (en toen ook nog Jordi) een bepaalde weg ingeslagen, waar de B1 het jaar daarvoor al aan was begonnen. De weg behelsde een voor HKC Haarlem nieuw concept qua korfbalspelletje: het ging om de bal snel rond spelen, weten waar je de bal heen gaat gooien voordat je de bal zou ontvangen, wachten tot de tegenstander in de fout gaat en dan afstraffen door gebruik van de fout te maken. Dat veronderstelt dan ook dat alle spelers in het veld alle functies zouden moeten kunnen vervullen. En niet dat er vaste functies zijn.

Dit is een andere manier van spelen dan daarvoor wij bij HKC Haarlem gewend waren. Daar was het vaak dat je een bepaalde functie had omdat je daar toevallig goed in was of gewoon opgedrongen kreeg. Dan speelde bijvoorbeeld het meisje bijna nagenoeg alleen maar in de afvang en moest de heer die goed kon schieten in de punt van de aanval blijven spelen.

Ik denk doordat er ook regelmatig wel wat foutjes gemaakt werden omdat iedereen moest wennen aan de andere speelwijze, in combinatie met wat wel door de toeschouwers als “gebrei” werd omschreven (wachten op de fout van de tegenstander), hoorde ik vooral in het begin regelmatig vanaf de tribune toch wel wat kritiek op de nieuwe speelwijze.

Daarentegen ben ik eigenlijk vanaf het begin een grote voorstander geweest. Ik zag namelijk wat het met een aantal spelers deed in de zin van hun korfbalontwikkeling. Kinderen waarvan ik wist dat ze best een goed afstandsschot hadden, maar daar nooit aan toe kwamen omdat ze zich nooit in de punt mochten begeven. Opeens was het team voor haar korfpunten niet meer afhankelijk van die ene puntspeler, maar was iedereen een potentieel gevaar voor de tegenstander. Waardoor het uiteindelijk ook voor die “puntspeler” een stuk makkelijker spelen werd. En voor alle spelers leuker omdat ze mochten delen in de scores.

Bij zo’n omschakeling heb je gewoon wat tijd nodig voordat iedereen door heeft wat van hem/haar wordt verwacht. En nu lijkt het erop dat in dit zaalseizoen eindelijk bij zowel de A2 als de A1 alle puzzelstukjes op de juiste plek vallen. De A2 is met de torenhoge winst op Rapid van afgelopen weekeinde nog steeds ongeslagen in haar poule. En de A1 deed goede zaken door gewoon knap van de niet te onderschatten VEO met 10-15 te winnen. Waardoor de voorsprong op mede-titelconcurrent Pernix gewoon twee punten bleef.

Gezien de resultaten van het lopende zaalseizoen, maar eigenlijk nog meer gezien de gigantische ontwikkeling van een aantal junioren, kwam de mededeling dat het contract met Peter na de zomervakantie niet wordt voortgezet bij mij binnen als een mokerslag. En ben ik ook zeer benieuwd naar de plannen van de TC voor volgend jaar met de junioren.

Maar tot die tijd zou het voor deze junioren toch wel heel erg leuk zijn als zowel de A2 als de A1 dit zaalseizoen met een kampioenschap zouden kunnen afsluiten. In geen jaren zijn de junioren op dit niveau (tweede klasse) ooit zo dichtbij geweest.


Geschreven door: Kees van den Berg