Nog meer kampioenen?

[18-03-2019, Haarlem]: Ik heb wel vaker geschreven dat je niet persé kampioen hoeft te worden om toch een kampioen te zijn. Kampioen worden is voor een groot deel ook afhankelijk van in welke poule je speelt en welke tegenstanders je tegen je krijgt. Ben jij te hoog ingedeeld of een tegenstander te laag, dan heb je gewoon pech.

Eigenlijk is kampioen worden ook niet eens zo belangrijk en ook zeer zeker geen doel op zich. Maar het is mijn inziens wel belangrijk voor iedereen die zich nog aan het ontwikkelen is om succes te ervaren.

Voor onze kampioenen van de E2 zit de ervaring om kampioen te worden er in dit zaalseizoen niet meer in. Veel te hoog ingedeeld… Maar toch moeten zij zich in mijn ogen wel kampioen wanen. Als ik zie hoe bepaalde kinderen zich ontwikkelen, dan ben ik zeer zeker heel erg trots op hun. Zo ook in de afgelopen wedstrijd tegen Helios, hoe ze door goed gefocust te blijven spelen uiteindelijk toch nog de winst naar zich toe wisten te trekken.

Ook de E3 doet het niet onverdienstelijk. Vierde staan in een poule van acht. Dan doe je het helemaal niet verkeerd. Dan doe je het gewoon goed! Maar nog belangrijker, ik vind het gewoon een genot om naar te kijken met hoeveel plezier deze kinderen spelen. Of ze nu achter staan of voor, ze blijven die glimlach op hun gezicht houden.

De D1 had afgelopen weekeinde nog kans om in de race te blijven voor het kampioenschap in een poule waarin de bovenste drie (Haarlem, Rapid en Aurora) elkaar geen duimbreedte toegeven. Daarvoor had van Aurora gewonnen moeten worden. Maar helaas viel het kwartje in een overigens bloedstollend spannende wedstrijd net de verkeerde kant op en werd met 13-14 jammer genoeg verloren. Maar ook zij hebben in deze wedstrijd laten zien dat ze echte kampioenen zijn.

Afgelopen weekeinde verloren onze kanjers van de C1 weliswaar van koploper KZ Danaïden, maar als je in de zaal eerste klasse gewoon meedraait in de top drie, dan doe je het als team van een kleine vereniging als HKC Haarlem gewoon ongekend beregoed en kampioenwaardig.

De C2 is vanaf het begin van dit seizoen maar op halve bezetting en er moeten telkens kinderen uit andere teams invallen. Maar ik vind het verbazingwekkend knap hoe ze het ondanks de wisselende samenstelling voor elkaar hebben gekregen om drie wedstrijden te winnen en twee gelijk te spelen. Kampioen waardig in mijn ogen om met zoveel tegenslagen toch nog het beste uit de situatie te halen.

De B1 heeft gewoon de pech dat ze bij een groot aantal wedstrijden niet voltallig waren, waarbij kinderen uit de C1 wekelijks hebben moeten invallen én dat ze in een poule spelen met een team die eigenlijk hoofdklasse had moeten spelen. Nu staan ze derde met twee punten achter nummer twee. Wat zeer zeker geen onverdienstelijke plek is in een eerste klasse poule.

De B2 staat weliswaar één na onderste in haar poule, maar als er één ‘vriendenteam’ is, dan is het wel de B2. De gezelligheid stroopt gewoon van het team af. En als je naar hun spel kijkt, dan spelen ze nog helemaal niet zo verkeerd (zeer zeker niet verkeerd!). Maar als je dan gewoon de pech hebt dat je tegen betere tegenstanders moet…

De A1 deed afgelopen weekeinde gewoon wat ze moest doen door van Atlantis te winnen. Daarmee staan zij in haar poule nog steeds fier aan kop met twee punten voor op de nummer twee Pernix. Nummer drie – TOP – liet punten liggen, waardoor zij geen bedreiging meer zijn. Maar komende zaterdag zou TOP onze A1 misschien wel een dienst kunnen bewijzen door thuis van Pernix te winnen. Wat zeer zeker niet onmogelijk geacht hoeft te worden (TOP thuis is altijd moeilijk). Dan zou de A1 natuurlijk wel gemakshalve (want dat vergeten we gewoon) van Sporting West moeten winnen… maar als ze dat doen, zou de laatste wedstrijd van het seizoen tegen Pernix niet eens meer zo belangrijk zijn. Winnen Pernix en onze A1 beiden as zaterdag, dan wordt de laatste wedstrijd wel alles bepalend, aangezien er bij wedstrijdsport maar één team kampioen kan worden en er bij gelijke stand naar het onderling resultaat wordt gekeken.

Jammer dat de A2 vorige week (onverwachts) van Stormvogels had verloren, want anders hadden ze afgelopen zaterdag in de wedstrijd tegen Aurora al kampioen kunnen zijn. En zouden ze nog voor onverslagen kampioen worden kunnen gaan. Van Aurora werd redelijk makkelijk – en met aantrekkelijk spel – met 16-6 gewonnen. Nu moet het as zaterdag gebeuren: Winst in de uitwedstrijd tegen Helios (de nummer 6 van de poule) as zaterdag is voldoende om kampioen te worden. En als je er vanuit gaat dat nummer twee ook blijft winnen, dan hangt het alleen nog van de laatste wedstrijd af of ze gedeeld of alleen kampioen worden.

Zoals gezegd: kampioen worden is geen doel op zich. Maar het zou toch wel heel uniek voor HKC Haarlem zijn als beide junioren teams in hetzelfde zaalseizoen kampioen zouden kunnen worden.



Geschreven door: Kees van den Berg