Verslag BEP A2 – Haarlem A1: “Totaal Korfbal overwint”
Het zijn rommelige weken om te trainen; week vrij, dan weer spelen, dan kan je weer niet trainen, en dat alles werd overschaduwd door een zeer lange griepgolf. Nadat we uit de zaal zijn gegaan hebben we het spel en het niveau kunnen voortzetten. Hoog baltempo, veel positiewisselingen en iedereen moet alle posities innemen en scoren wanneer het kan. Ook krijgen we kritiek op ons spel; “het ziet er rommelig uit door het middelste\middelste”. Maar deze mensen zien niet de loop- en ballijnen, en omdat de tegenstander daarop gaat reageren (nadenken) komen er gaten en fouten in hun verdediging.
Op deze momenten slaat Haarlem A1 toe. Niks één puntspeler, niks ego heren, niks dames alleen onder de paal en afvangen. Het heet TOTAAL KORFBAL. Nu gaat u vragen of denken, werkt het dan altijd? NEE, dit seizoen hebben we heel veel wedstrijden verloren met 1 of 2 doelpunten verschil. Of we nu tegen de nummer 1 of tegen de onderste moesten, we waren gelijkwaardig of in de meeste gevallen beter. Maar de 4e sportwet van Peter zegt: “Als je er meer maakt dan je tegenstander, win je.” Maar goed, we zijn mentaal en als collectief gegroeid en alles gaat volgens de 1e sportwet van Peter: “Feedforward”. Deze wet zegt dat alle kritiek en opmerkingen een antwoord of oplossing moeten hebben. Dus “je gooit wéér een bal verkeerd”, kan dus niet. De oplossing ligt erin: hoe zorg jij er voor dat ik goed kan gooien en hoe zorg ik er voor dat jij de bal krijgt waar én wanneer jij hem wil hebben?
Natuurlijk gaat dat niet vanzelf en ook niet binnen een paar weken. We waren er van overtuigd dat het voor de jeugd selectie zou werken, en in het bijzonder voor Haarlem A1. Jezelf belonen, was het andere toverwoord. Na de zaal hebben met 1 punt verschil verloren van de nummer 2, gelijk gespeeld tegen de nummer 1, tegen de nummer 3 en 4 gewonnen en toch bleef het gevoel hangen dat we ons zelf niet goed konden belonen door het getoonde spel, inzet, team commitment en onze mentale weerbaarheid.
De wedstrijd tegen BEP A2, was een van de wedstrijden waar we het echt moeilijk hadden. We waren nog maar net als nieuwe A1 gestart, maar de tegenstander was ook net bezig. Het spel van BEP was eenvoudig maar zeer doeltreffend. De ballijnen 100% verdedigen en het baltempo er zo uithalen, waardoor ze meer tijd hadden om de verdedigingsfouten te herstellen en – waar alle tegenstanders er wel 1 of 2 van in hun team hebben – een speelster of speler die gewoon zuiver schiet. Op dat laatste kun je moeilijk trainen, want we verdedigen best goed en uit beweging is het lastig om te verdedigen. Wat betreft het storen op de ballijn hebben we grote stappen gezet door de posities onder de paal in beweging te houden en meer dynamisch af te vangen.
Voor de wedstrijd hadden we een zieke (Joan) en alles moest tegelijk spelen (behalve de C1). Deze waren dus ook de klos om overal reserve te zitten of in te vallen. Zo ook Manisya en Olaf, deze twee kanjers moesten zaterdagochtend vroeg hun bed uit om bij de A1 reserve te zitten, en natuurlijk Inge die moest spelen voor de zieke Joan. Even tussendoor, ik wil iedereen bedanken die reserve wilde zitten dit seizoen bij de jeugdselectie!
Maar goed, de wedstrijd ging zoals alle wedstrijden: kansen zat, maar wel 4-1 achter (BEP had namelijk momenten van ‘ik-schiet-er-even-3-achter-elkaar-in’), maar zo snel als die momenten komen gaan ze ook weer weg en moeten wij zorgen dat de kansen er wel ingaan en zo weer in de wedstrijd kunnen komen. Tien minuten voor de rust stonden we dan ook vóór met 4-5. Maar jahoor, daar was hij weer, de 3 minuten van BEP en de stand was 7-5. Ook daar kwam weer een einde aan en het eerste aanvalsvak maakt vlak voor rust weer gelijk 7-7 en dat was ook de ruststand.
In de rust wat kleine aanpassingen, Madelief en Suze moesten die scorende dame om de beurt verdedigen, zodat ze niet op Suze ingespeeld kon raken. Het tweede aanvalsvak moest dichter in de 3/1 spelen. Brandon moest meer gaan schieten. En de dames konden vanuit de tweede bal scoren. We kwamen nog wel eerst achter, maar daarna hebben we de voorsprong weten vast te houden. De eindstand kwam uit op 13 -15!
Technische en tactisch was het een goede wedstrijd. Beide vakken hebben even veel doelpogingen gemaakt en de vakken hebben bijna even veel gescoord. Ook heeft iedereen gescoord, wat Haarlem A1 een gevaarlijke tegenstander maakt waarop de tegenstander niet van te voren kan zeggen, als we die speler uitschakelen hebben ze het moeilijk. Nee, we zijn een team en we blijven een team en dat is onze kracht.
Op 26 mei om 15.00 uur is de laatste wedstrijd van dit seizoen voor de A1. Kom kijken, dan maken wij er een mooie laatste wedstrijd van. Omdat het 5e tegendoelpunt door een invaller is doorgelaten, moet de trainer het verslag maken en om nog onduidelijke redenen moet ik ook nog een appeltaart bakken voor de laatste wedstrijd. 🙂
Geschreven door: Peter Kooij (Coach A1)
