Vroeger was alles beter. Toch?

Een tijdje geleden ging ik samen met Herman L.  naar de Joos Banckersweg in Amsterdam om te kijken naar Blauw-Wit in de Korfballeague. Van de wedstrijd herinner mij alleen dat het een fel duel was. In de nazit in de kantine van de Blauw-Wit zei ik, die er altijd prat op gaat nog steeds jong van geest te zijn, voor het eerst: “Vroeger was het beter en al die veranderingen zijn een verslechtering”.

Herman en ik gingen graven in ons korfbalgeheugen en werden het snel eens, mede dankzij wat alcoholinname.  De nieuwe regels (m.u.v. de vrije-balregels) zijn geen verbetering. Het begon met het afschaffen van het middenvak. De bedoeling was dat daardoor het spel sneller en dynamischer zou worden. Dat is op zich zo gegaan. Maar het was ook leuk om na een zware stapavond lekker uit te rusten of te mediteren in middenvak. Je had leuke gesprekken met je tegenstander.

Onlangs is het veld verkleind. Ik ken een lid van verdienste die net als ik vind dat het uitlopen en –draven met het traditionele vak soms gewoon lekker was.

De schotklok maakte het spel nog sneller. Maar juist die rondbreiende aanval die maar niet tot schieten kwam was ook leuk om je aan te ergeren. Dat cattacio korfbal heette volgens mij spelbevriezen en daar is niks mis mee.

De vergroting van de wisselmogelijkheden is mij de grootste gruwel in het oog. Het is juist leuk om te zien hoe een vast tweetal tegenstanders zich gedurende de hele wedstrijd ontwikkeld. Raakt de sterkere speler vermoeid waardoor de zwakkere de overhand krijgt? Hoe doet een licht-geblesseerde speler het die niet vervangen kan worden. Ik zag laatst een selectiespeler die 3 keer voor 5 minuten werd ingezet. Ik zelf zou vervreemden van het spel als ik zo zou moeten spelen.

Ik weet dat de meeste actieve korfballers en ook HKC Haarlemmers al die veranderingen goedkeuren. Maar ik wilde het gewoon één keer gezegd hebben en zal er dan ook niet meer op terugkomen. 😉

Geschreven door: Ron Konijn