Flashback: “De Pinksterkampen van Marc Montauban”

Het jaarlijkse Pinksterkamp is een mooie traditie van onze vereniging waaraan deelnemers en leiding jaarlijks veel plezier beleven. In de rijke historie van HKC Haarlem hebben heel wat personen in de leiding gezeten die mooie kampverhalen kunnen vertellen. Ik zal een aantal daarvan de komende maanden gaan interviewen. Vrij willekeurig begin ik met Marc Montauban. Hij heeft 8 kampen als jeugdlid, 2 als senior, en nu 18 jeugdkampen en 1 seniorenkamp (100 jaar HKC Haarlem) als leiding meegemaakt.

Welk Pinksterkamp is voor jou het meest bijzonder?
Er is niet één kamp super bijzonder. Ik heb heel wat bijzondere Pinksterkampen meegemaakt:

• Mijn eerste kamp als deelnemer, mijn laatste kamp als junior, het toch weer mee mogen als senior (2 keer gebeurd zover ik me kan herinneren.)
• Mijn eerste kamp als leiding in 2001 (thema circus) is natuurlijk bijzonder;
• Het eerste kamp na het stoppen van Hans, Hans en Jaap;
• Mijn eerste kamp als hoofdleiding met Tessa;
• Het kamp met alleen senioren tijdens het 100 jarig bestaan;
• Mijn eerste kamp als hoofdleiding alleen;
• Of wordt het binnenkort mijn laatste kamp als leiding; (hoop de twintig kampen als leiding vol te kunnen maken…)

Wat valt je als kampleiding op?
Wat mij is bijgebleven is dat wij als leiding elk jaar er naar streven om het nog beter, mooier, leuker te maken dan het jaar ervoor. Vooral bij de openingen van het kamp werd de lat steeds hoger gelegd. Ook is het zo dat iedereen zijn eigen rol en plekje heeft binnen de leiding. Sommige hebben heel veel werk in de voorbereidingen, anderen zijn druk achter de schermen tijden het kamp, weer anderen doen heel veel met de kinderen. De een is heel vroeg op terwijl de ander heel lang door kan gaan (tot de zon opkomt). Maar ook zijn er mensen die na het kamp uren bezig zijn om de Pinksterkampfilm te monteren.

Was ieder kamp een succes?
Na een van (in mijn ogen) de mindere kampen (veel onvrede onder de leiding, spellen die niet goed liepen, spullen die niet geregeld waren) riep een van de kinderen bij het weggaan: “Nog 362 nachtjes slapen dan gaan we weer op kamp, bedankt het was top!” Oké, dan kan ik wel het gevoel hebben dat alles slecht was, maar de kinderen hebben dat niet meegekregen of gezien. Zij hebben een pracht kamp gehad. Een paar goede nachten slapen verder blijft dit gevoel gelukkig hangen en ga ook jij weer aftellen naar het volgende Pinksterkamp.

Zijn er leuke momenten die je zijn bijgebleven?
Elk jaar gebeuren er leuke dingen, niet alles krijg je uit de eerste hand mee, maar een kamp zonder lol heb ik nog niet beleefd. Er is altijd wel iets wat zo leuk is dat de vervelende gebeurtenissen naar de achtergrond wordt verdreven. Een kleine selectie van bijzondere momenten:

• Tijdens een dropping zo verkeerd lopen dat je opgehaald wil worden (23:00 uur weggebracht en om 07:30 uur ging het licht uit) maar dat de auto’s met twee minuten voor je neus staan omdat je letterlijk aan de andere kant van de heg van de camping bent gaan zitten. Dat in die twee minuten wachten de leiding in slaap is gevallen tegen een boom.
• Als extra opdracht bij de speurtocht moet je met je groep proberen om een ei te ruilen naar iets groters, komt er een groep terug met een levende kip…. die heeft tot maandag in de tent doorgebracht en is uiteindelijk in de kinderboerderij achtergelaten dacht ik.
• Met de senioren op dropping en dan bij het uitstappen vouwt een deelnemer de wandelkaart van Nederland open die hij in zijn binnenzak heeft zitten…. want dan zijn we lekker snel terug???
• Speurtocht is in spiegelbeeld geschreven door de clowns, dus links is rechts en juist….. de eerste groep gaat weg. Ga bij het hek rechtsaf. (dus…. juist, eigenlijk naar links) groep belt na anderhalf uur waar de eerste post in godsnaam zit, want ze hebben nog steeds niets kunnen vinden…..
• Volledig geschminkt als Shrek in het dorp uitstappen en dan heel hard bonk achter je horen waarbij twee kinderen tegen het raam aan geplakt zitten en heel hard roepen MAM DAAR LOOPT SHREK… volgens mij is het gelukt om er op te lijken!

Wat wil je tot slot zeggen?
Pinksterkamp is mooi en heeft als deelnemer iets magisch. Drie nachten met je vrienden en vriendinnen in een tentje slapen, op zaterdag zelf boodschappen doen en zelf bepalen wat je meeneemt. In het donker spelletjes spelen in een bos. Als leiding is het maanden voorbereiden, dan drie nachten afzien van een goede nachtrust maar vooral genieten van de kinderen.

Ik stel voor dat je als volgende Jaap Willigers interviewt.

Beste Marc, bedankt voor het interview, Jaap is de volgende. Ik wens je nog veel mooie Pinksterkampen toe.

Geschreven door: Marc Montauban met Ron Konijn als vragensteller/eindredacteur