Het korfbalgevoel van.. Jan Kion

Geplaatst op door

Dit keer kwam ik Jan Kion tegen in het Kennemer Sportcenter vlak voordat hij Haarlem 3 en de trainingsleden ging trainen. Jan is heel zijn werkzame leven docent lichamelijk oefening geweest en is een sportomnivoor bij uitstek. Hij heeft veel sporten beoefend en veel wedstrijden bezocht en gekeken. Zijn carrière als korfbalspeler en –trainer is hij begonnen bij het toenmalige Nieuw Flora.

Het meest ingrijpende wat hij bij Nieuw Flora heeft meegemaakt is dat hij als voorzitter door een structureel tekort aan kader samen met het toenmalige bestuur moest besluiten om de vereniging op te heffen. Hij is altijd dankbaar geweest hoe het toenmalige bestuur van HKC Haarlem bereid was om op een zeer welkome wijze de leden en teams van Nieuwe Flora een nieuwe korfbalplek te bieden. Dit proces is vrij rimpelloos verlopen.
Jan heeft 25 jaar gekorfbald. Zijn sterkste punt was de aanval. Hij is al 50 jaar trainer. Zijn sterke punt daarin is dat hij korfbal uit het geheel van mens en sport benadert en veel tijd besteedt aan de basistechnieken. Bij alles wat hij gedaan heeft is zijn vrouw Tineke  altijd nauw betrokken geweest.

Wat is jouw eerste korfbalherinnering?
Ik werd als baby door mijn ouders meegenomen naar het veld. Mijn eerste herinnering is dan ook dat ik in een kinderwagen naar een wedstrijd lag of zat  te kijken

Welke woorden associeer je met korfbal?
Korfbal is een familiesport bij uitstek. En doordat er zowel dames als heren spelen heb je een goed evenwicht in de teams en verenigingen.

Wat is je mooiste korfbalherinnering tot nu toe?
Ik heb veel hoog- én dieptepunten meegemaakt.  Zaken  die er op dit moment voor mij uitspringen zijn:

Wat is je mooiste korfbalherinnering tot nu toe?
Ik heb veel hoog- én dieptepunten meegemaakt. Zaken die er op dit moment voor mij uitspringen zijn:

  • Het idee dat bij Nieuw Flora vier generaties van Kionnen intensief actief zijn geweest. Mijn vrouw en ik, mijn zonen Michel en Bart. De rest van de familie heeft er gekorfbald, gekeken, training gegeven en weet ik veel wat nog meer. En ik heb zelf ook alle mogelijke functies daar vervuld. Mijn vader is 25 jaar voorzitter geweest. En mijn grootvader heeft letterlijk de fundamenten voor het clubhuis gestort.
  • Een beslissingswedstrijd (mijn vader was  coach, mijn moeder speelde) tegen Aurora op het binnenterrein van het Circuit van Zandvoort. Let wel: een woensdagavond beginjaren ’60, geen kunstlicht, lupmandjes, 3-vakken en strafworpen op 4 meter. Na een 6-0 achterstand in de rust hebben we na verlenging met 7-6 gewonnen en moesten we het laatste halfuur in het duister korfballen. Het seizoen daarop degradeerden we alsnog;
  • De finale van 1968 om het zaalkampioenschap van Nederland tussen Blauw Wit en Ons Eibernest in de oude Kennemer Sporthal die later vervangen is door het huidige Kennemer Sportcenter. Uitslag: 6-6. OE won na verlenging en strafworpen.
  • Als coach hebben we als promovendus in de eerste klas begin jaren ’80 DTV (nu AW-DTV) van het kampioenschap af gehouden en misschien wel de beste wedstrijd gespeeld waarvan ik coach was.
  • Mijn privévakanties in Oostenrijk met zowel de familie van Hans als die van Nel. Daar had ik “vroeguuh” geen geld op durven zetten.
  • En verder alle kampen, weekenden, trainingen en wat al niet meer . Korfbal is altijd leuk. Cees en ik willen nog wel een keertje mee op trainingskamp. Altijd leuk man.

Heb je een korfbaldroom die je met ons wilt delen?
Ik vind het erg jammer dat de beoogde fusie met onze groene buren (nog) niet is doorgegaan. Ik hoop dat het alsnog gebeurt.  Ik denk écht dat spelers en kijkers op elk niveau daar beter worden.

Jan, bedankt voor het interview en ik hoop dat je korfbaldroom uitkomt.


Geschreven door Ron Konijn