Verslag A1: “Op voorhand een positief gevoel…”

Op voorhand had ik eigenlijk een positief gevoel over deze wedstrijd. ‘s Ochtends gewonnen met mijn E3. Naar de wedstrijd van mijn broertje Dylan wezen kijken, die met de C1 ook had gewonnen en daardoor een grote kans heeft op het kampioenschap. En als je naar de stand in onze poule keek zou Velocitas toch een team kunnen zijn om van te winnen. Dus ik had er best vertrouwen in.

We begonnen goed door met 2-0 voor te komen staan door een doorloopbal van Jasper en een doorloopbal van Suze. Vervolgens kwam Velocitas goed terug naar 2-2. Met name de heren van Velocitas hadden veel dreiging. Tim maakte de 3-2 met een mooi afstandsschot, maar toch kwam Velocitas voor te staan met 3-4.

In de tussentijd kwam ik vervelend ten val waarbij ik mijn voet blesseerde, precies op de plek waar ik al een paar weken voor bij de fysio loop. In eerste instantie verbijt je nog een beetje de pijn. Want je wilt er natuurlijk niet uit. En we waren voor mijn gevoel op de goede weg naar de overwinning. Vervolgens maak ik zomaar de 4-4 vanuit een schot na het wegtrekken van de paal.

Daarna begon het stuivertje te wisselen. Velocitas scoorde telkens als eerste waarna wij de aansluitende scoorden. Zoals Suze vanuit een kleine kans de 5-5, ik de 6-6, en Suze de 7-7. Uiteindelijk doorbroken we dit patroon doordat ik vlak voor rust middels een doorloopbal de 8-7 weet te maken.

Het ging best moeizaam, vooral persoonlijk omdat mijn voet steeds meer pijn ging doen, maar gezien het verloop van de wedstrijd had ik nog niet echt het idee dat dit een verloren wedstrijd zou hoeven te gaan worden. We hadden nog een hele tweede helft om afstand te nemen.

Peter wilde perse dat ik de tweede helft zou gaan beginnen, maar eerlijk gezegd was ik achteraf (niet toen ik het veld afliep) wel blij dat ik vrij snel werd gewisseld met Inge. Vervolgens heb ik een groot deel van de tweede helft gemist omdat ik toch graag even mijn voet wilde koelen.

Aan de hand van het scoreformulier wat we altijd bijhouden kan ik zien dat Madelief en Suze nog de 9-7 en de 10-8 hadden gescoord. Maar vervolgens kregen we zes punten tegen, waarna we dus met 10-14 achter kwamen te staan. En omdat ik niet heb staan kijken kan ik niet echt aangeven waarom dat nu zomaar kon gebeuren. Peter zei achteraf dat hij de bezieling, de wil om te winnen, van ons miste. Velocitas was goed op dreef met vooral afstandsschoten en wij kregen er geen bal meer in.

In een laatste poging om nog aansluiting te krijgen maakten Jasper en Joanne de 11-14 en 12-14, maar het mocht verder niet baten. Uiteindelijk maakte Velocitas er nog drie en werd de eindstand 12-17.

 

Geschreven door: Chloë (A1)